Η «σφαλιάρα» του Γιώργου Φλωρίδη στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι καταγγελίες για τη φωτογραφική διακήρυξη στον Δήμο Σερρών

Μέσα στον γενικό, παγκόσμιο χαμό, έχουμε και τον χαμό στην Ελληνική Βουλή. Αφήνω στην άκρη τα των Τεμπών, δεν είναι της παρούσης και πιάνω τη «σφαλιάρα» Φλωρίδη στην Κωνσταντοπούλου. Τι ήταν αυτό!!! Ούτε ήξερε από που της ερχόταν η προεδρίνα, που έχει συνηθίσει να μιλάει – ακατάπαυστα – με ύφος στρατηγού και κάτι παραπάνω και να μην αφήνει κανέναν άλλο να σταυρώσει λέξη. Καταγγέλλει, αφορίζει, επιβάλλει την άποψή της, καταστρατηγώντας κάθε κανόνα και κανονισμό, γιατί έτσι γουστάρει. Την Τετάρτη όμως, βρέθηκε ο Φλωρίδης, όντας αγανακτισμένος και τα είπε, χωρίς διακοπή, χωρίς να σκιαχτεί από τη Ζωή.

Δεν κρίνω το περιεχόμενο, που βεβαίως έχει μεγάλη αξία, αλλά κυρίως στέκομαι στο γεγονός πως κάποιος, με επιχειρήματα, στάθηκε απέναντι την προεδρίνα και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα. Για το τι έχει πράξει. Επιτέλους. Να τα ακούσουν οι πολίτες και να κρίνουν, την αναμάρτητη! Φώναζε από κάτω η Ζωή, αλλά τα «σκαμπίλια» πήγαιναν σύννεφο και πολλοί το ευχαριστήθηκαν.

Πως την πετσόκοψες έτσι, Γιώργη μου!

Συνεδρίασε η Δημοτική Επιτροπή του Δήμου Σερρών. Την Τρίτη. Πάλι έκρηξη έγινε. Πάλι η αντιπολίτευση κατήγγειλε φωτογραφική διακήρυξη, για τον χλοοτάπητα στο γήπεδο αυτή τη φορά. Πάλι μίλησαν για έργο που περνάει ως προμήθεια (η Δ.Α. δεν εξήγησε ποτέ γιατί πριν λίγο καιρό, πέρασε ακριβώς το ίδιο θέμα, για το -πρώην εθνικό- στάδιο, ως ΕΡΓΟ! Τι γίνεται ρε guys; Θα μας τρελάνετε τελείως;) Πάλι είπαν πως αποκλείονται σερραίοι επαγγελματίες.

Πάλι η πλευρά της Δ.Α. έκανε το δικό της. Γιατί αυτοί ξέρουν. Και μπορούν. Έχουν πλειοψηφία εξάλλου, σωστά;

Ο πρόεδρος κ. Κουφοτόλης κάτι είπε – δεν τον πολυκαταλαβαίνουμε κι όλας- για πίεση χρόνου, για πιστοποιήσεις ISO, κάτι τέλος πάντων είπε για να δικαιολογήσει την προμήθεια. Έτσι κι αλλιώς, στην επιτροπή πηγαίνουν γιατί το επιβάλλει ο νόμος. Αν μπορούσαν να μην πατήσουν, να μην τα φέρουν τα θέματα, δεν θα τα έφερναν προς συζήτηση.

Έτσι είναι η εξουσία διαχρονικά. Εκείνα που με σφοδρότητα κατακρίνεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης ή απλά του εξωτερικού κριτή, όταν είσαι εξουσία, τα κάνεις ίσως και χειρότερα. ΝΟΜΟΣ! Ελάχιστοι πράττουν διαφορετικά. Γιατί θέλει τόλμη και αρετή, όχι μόνο η Ελευθερία, αλλά και η διαχείριση των κοινών.

Λοιπόν προχθές άκουγα τη συνέντευξη του Αλέξανδρου Τσουβέλα (standup comedy κάνει ο άνθρωπος). Είπε κάτι τρομερό – ειρωνικό – πολύ εύστοχο. «Θα κατέβω στην πολιτική, θα γίνω ευρωβουλευτής, θα το κάνω για το καλό μου και για την τσέπη μου».

Πώς τους πετσόκοψες έτσι, βρε Αλέξανδρε!