Επιτόπιο ρεπορτάζ του LionNews στην πρώην οδό Ομήρων και σε άλλα κεντρικά σημεία των Σερρών καταγράφει την κακή κατάσταση των πεζοδρομίων
Μία βλάβη στο μηχανάκι μου με έβγαλε το πρωί της Δευτέρας 7 Απριλίου 2025 «πεζή» στους δρόμους της πόλης των Σερρών. Βγαίνοντας από την πολυκατοικία είδα μια νεαρή γυναίκα να προπορεύεται σκουντώντας το καρότσι, όπου μέσα του φιλοξενούσε το μωρό της. Δεν θα την πρόσεχα, εάν στη γωνία του πεζοδρομίου δεν την έβλεπα να κάνει ολόκληρο κύκλο προκειμένου να ανέβει στο απέναντι στο πεζοδρόμιο, γιατί ακριβώς μπροστά στη ράμπα είχε σταθμευμένο αυτοκίνητο.
Αρκετές φορές διαπιστώνω ότι τα πεζοδρόμια φιλοξενούν αυτοκίνητα, μηχανάκια, κάδους, αδέσποτα σκυλιά (που παίρνουν ένα υπνάκο πάνω σε αυτούς), τρύπες, χόρτα, πλακάκια, που ανυψώθηκαν επικίνδυνα από τις ρίζες κάποιου δέντρου ή που έσπασαν κι αφαιρέθηκαν τα μισά και τα άλλα μισά «ξεχάστηκαν»!
Διαπιστώνω, δηλαδή, ότι στα πεζοδρόμια της πόλης μας φιλοξενούνται σχεδόν τα πάντα αλλά σε πολλές των περιπτώσεων δεν φιλοξενούνται πεζοί!
Αυτό, όμως, που διαπίστωσα ακολουθώντας την εν λόγω νεαρή μητέρα ήταν ένα «μαρτύριο». Γιατί, από ένα σημείο και μετά λησμόνησα το λόγο για τον οποίο βγήκα στους δρόμους και βάλθηκα να υποστώ κι εγώ το «μαρτύριο» αυτής της γυναίκας ακολουθώντας και παρακολουθώντας την πορεία της.
Πολλές φορές αναγκάστηκε να κατέβει από το πεζοδρόμιο και κάποιες φορές εισέπραξε κιόλας τις φωνές επίπληξης ορισμένων οδηγών, όταν την είδαν στην άκρη του δρόμου. Η μητέρα, όταν ξέφυγε από τις κακοτεχνίες των πεζοδρομίων και τα παράνομα παρκαρίσματα των τροχοφόρων πάνω σε αυτά, βρέθηκε μπροστά στον «κανιβαλισμό» κάποιων μαγαζιών, που απλώνουν (κακώς και αυθαιρέτως) τα τραπεζοκαθίσματά τους αφήνοντας μικρό, στενό πέρασμα, μιας που αυτό που στοχεύουν είναι να βγάζουν την πραμάτεια τους στο πεζοδρόμιο για «κράχτη» στην πελατεία τους.
Εγκατέλειψα την ιδιότυπη αυτή παρακολούθηση, όταν είδα τη νεαρή μητέρα να μπαίνει στην είσοδο πολυκατοικίας, όπου μια μεγάλη πινακίδα έλεγε το όνομα ενός γνωστού παιδιάτρου των Σερρών.
«Κοίταξε φίλε μου, τι τραβά μια μητέρα για να φτάσει στον παιδίατρο, εάν δεν έχει αυτοκίνητο, εάν δεν έχει χρήματα να πάρει ταξί, εάν μεγαλώνει μόνη της το παιδί της, εάν είναι λίγο ευαισθητοποιημένη και δεν θέλει να επιβαρύνει τους δρόμους με ένα παραπάνω όχημα», μονολόγησα όλως αγανάκτηση.
Μικρά και στενά πεζοδρόμια στις παρυφές του κέντρου, έχουν μετατραπεί σε ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης από κάποιους, με σχεδόν ανύπαρκτο τον έλεγχο από τους αρμόδιους και με το νόμο της «ζούγκλας» να επιβάλει τον ισχυρότερο στους αδύναμους.
Κακά τα ψέματα, η πόλη μας δύσκολα «περπατιέται» κι ο πεζός είναι ίσως ο πιο «αδικημένος πολίτης», γιατί έχει να αντιμετωπίσει το συμφέρον του ιδιοκτήτη από τη μία πλευρά και την αδιαφορία της πολιτείας από την άλλη! Μερικές φορές, λοιπόν, η αγανάκτηση, ωθεί τους περισσότερους να κάνουν χρήση του αυτοκινήτου τους ακόμη και για μικρές αποστάσεις έστω κι αν γνωρίζουν πως αυτό είναι μια «άσχημη συμπεριφορά»…
