Όταν η έξοδος τα Χριστούγεννα στις Σέρρες ξεκινούσε με απογευματινό καφέ και τελείωνε με μακαρόνια και πατσά
Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι μία από τις καλύτερες περιόδους του χρόνου για τα καταστήματα εστίασης και της διασκέδασης στις Σέρρες ακόμη και στα χρόνια της οικονομικής στενότητας. Οι Σερραίοι ήξεραν πάντα να διασκεδάζουν από τα χρυσά χρόνια των δεκαετιών ’80 και ΄90, που θρυλικά μαγαζιά, όπως το καφέ μπαρ «Σταύρος» και το νυχτερινό κέντρο «Ραντεβού» κρατούσαν τα σκήπτρα της σερραϊκής διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Ήταν μία εποχή που η οικονομική άνεση έδινε άλλες δυνατότητες στους περισσότερους με τα μπουζούκια να δουλεύουν συνεχώς 7 ημέρες την εβδομάδα.
Οικογενειακά κέντρα και μπουζουξίδικα- ένας κόσμος που χάθηκε
Αυτή την εποχή μας μεταφέρουν οι σερβιτόροι Θεόφιλος Πιτσαλίδης και Κώστας Μυτιλίδης όταν η διασκέδαση την περίοδο των Χριστουγέννων ξεκινούσε με καφέ και τελείωνε με μακαρόνια, πατσά ή πρωινή μπουγάτσα. Μία εποχή με πολλά οικογενειακά κέντρα και μπουζούκια και τους Σερραίους να είναι γλεντζέδες και γενναιόδωροι.
Ο Θεόφιλος Πιτσαλίδης με πολυετή θητεία στο Νυχτερινό Κέντρο «Ραντεβού», στο οποίο εργάστηκε από το 1987 έως το 2014, θυμάται ότι στις δεκαετίες του 1990 και του 2000 κρατήσεις, για την περίοδο των Χριστουγέννων, γίνονταν από τα μέσα Νοεμβρίου.
Χαρακτηρίζει τον Σερραίο ποιοτικό διασκεδαστή που διέθετε χρήματα για την διασκέδαση του και ήταν γενναιόδωρος στα φιλοδωρήματα προς το προσωπικό. «Ήταν η εποχή που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Οι πελάτες μας δεν είχαν άγχος στο να ξοδέψουν γιατί ήξεραν ότι και αύριο υπάρχει μεροκάματο και θα αναπληρώσουν τα χρήματα που ξόδευαν. Ο κόσμος τότε, μέσω της διασκέδασης, έβγαζε το σκούρο χρώμα που υπήρχε στην ψυχή του. Αναπόσπαστο χαρακτηριστικό εκείνης της διασκέδασης και το φλερτ», λέει στο Lionnews.gr.
«Kάποια Χριστούγεννα είχαμε φιλοξενήσει 1800 άτομα στο Ραντεβού», σημειώνει ο Θεόφιλος Πιτσαλίδης.
«Το “Ραντεβού” στο οποίο εργάστηκα ήταν πολύ καλά οργανωμένο από τους αδελφούς Χατζηλάρη, φέρναμε μεγάλα ονόματα στο μαγαζί. Έχω ωραίες αναμνήσεις τις οποίες αφηγούμαι , ενώ ορισμένοι φίλοι και πελάτες μου θυμίζουν εκείνες τις ωραίες στιγμές. Ειδικά αυτή την περίοδο των Χριστουγέννων είχες την δυνατότητα να συναντηθείς με φίλους που είχαν οικογενειακές υποχρεώσεις ή έρχονταν για το διάστημα των γιορτών στις Σέρρες από την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσαν. Κάποια Χριστούγεννα είχαμε 1800 άτομα στο Ραντεβού, που βρισκόταν στο χώρο του σημερινού Νοσοκομείου Σερρών. Ορισμένοι απορούν όταν τους λέω τον αριθμό των πελατών που φιλοξενήσαμε», αναφέρει.
Η πρόταση γάμου στις 2.15 το πρωί
Από τα Χριστούγεννα, που κρατάει στη μνήμη του ήταν αυτά, που κάποιος πελάτης, νεαρός στην ηλικία, έκανε πρόταση γάμου στην αγαπημένη του. «Είχα κρατήσει της βέρες εγώ και ενημέρωσα την ορχήστρα να κάνει μουσικό διάλειμμα να γίνει η πρόταση. Του πήγα το μικρόφωνο και τις βέρες. Απότομα η ορχήστρα έπαιξε ένα κομμάτι από κλασική μουσική για να δημιουργήσει την ανάλογη ατμόσφαιρα. Η κοπέλα συγκινήθηκε και άρχισε να κλαίει, και εμείς οι σερβιτόροι είχαμε συγκινηθεί. Η πρόταση γάμου έγινε στις 2.15 το πρωί. Επίσης πάλι Χριστούγεννα ένα ζευγάρι είχε παντρευτεί πρόσφατα και η γυναίκα είχε χάσει τη βέρα της, έψαξα πολύ και την βρήκα. Η κοπέλα με είδε μετά από πολλά χρόνια και μου θύμισε ότι δεν μπορεί να με ξεχάσει γιατί βρήκα τη βέρα της. Θέλω να ευχαριστήσω με την ευκαιρία που μου δίνετε όλους αυτούς τους ανθρώπους που τίμησαν το κατάστημα των αδελφών Χατζηλάρη και μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω γνωριμίες», επισημαίνει.
«Ο τρόπος διασκέδασης τότε βοηθούσε στο φλερτ»
Ο Θεόφιλος Πιτσαλίδης με νοσταλγία θυμάται την εποχή εκείνη της απίστευτης διασκέδασης όπου, όπως λέει, ο ένας ήταν αγκαλιά με τον άλλον, ο ένας γελούσε και κοιτούσε τον άλλον. «Είχαν να πουν ζεστά πράγματα. Ο τρόπος διασκέδασης βοηθούσε στο να φλερτάρει κανείς. Το φλερτ ήταν συστατικό της διασκέδασης, η νεολαία έβγαζε ένα πηγαίο αίσθημα. Σήμερα αυτό δεν υπάρχει δυστυχώς», τονίζει.
Στον «Σταύρο» η διασκέδαση ξεκινούσε με καφέ και έκλεινε με μακαρόνια ή παγωτό
Ο Κωνσταντίνος Μυτιλίδης εργάστηκε επί σειρά ετών ως σερβιτόρος στο φημισμένο Καφέ «Σταύρος» του αείμνηστου Σταύρου Ελεμέ. Διατηρεί, όπως λέει ο ίδιος, τις καλύτερες αναμνήσεις από την εποχή εκείνη. Εργάστηκε, επίσης, και στο οικογενειακό κέντρο «Χάραμα».
«Εκείνα τα χρόνια η διασκέδαση των Σερραίων ξεκινούσε με καφέ στις καφετέριες και μετά ακολουθούσε το είδος της νυχτερινής διασκέδασης με όργανα, με πάλκο, με μουσική, με τραγουδιστές. Δεν ξεκινούσε η διασκέδαση αν ο κόσμος δεν έβγαινε πρώτα στο καφέ «Σταύρος», όπου εργαζόμουν και σε άλλες καφετέριες μετά τις 6 το απόγευμα. Μιλώ για ανθρώπους από 35 έως 65-70 με τις γυναίκες και οι μικρότεροι οικογενειάρχες και με τα μικρά παιδιά τους. Στα καταστήματα μας έρχονταν στις 6 το απόγευμα», εξηγεί.
Την εποχή εκείνη μόνο στις Σέρρες και τα πέριξ αυτής λειτουργούσαν από 12-13 οικογενειακά κέντρα διασκέδασης (Ντέφι, Κέφι, Γαρδένια, Δρόμος, Κιόσκια, Χάραμα, κ.ά.). Τα καταστήματα αυτά (οικογενειακά κέντρα) άνοιγαν στις 8.30-9 το βράδυ και έκλειναν στις 3 τα ξημερώματα. Είχε μενού και υποχρεωτική είσοδο τις μέρες αυτές των γιορτών. Αυτή την περίοδο δεν υπήρχε ρεπό.
«Τότε δεν υπήρχαν κλαμπ. Ορισμένοι, μετά τον καφέ σε καφετέριες, πήγαιναν στις ταβέρνες ή στα οικογενειακά κέντρα που σας ανέφερα τα οποία είχαν κουζίνα και έβγαιναν οι οικογενειάρχες με τις οικογένειες, έτρωγαν και άκουγαν ταυτόχρονα και μουσική. Όσοι δεν ήθελαν να συνεχίσουν σε άλλα νυχτερινά επέστρεφαν ξανά στο καφέ «Σταύρος» γύρω στις 11 το βράδυ για να απολαύσουν το παγωτό, ή την φημισμένη μακαρονάδα «Σταύρος» αν δεν είχαν φάει στο οικογενειακό κέντρο και είχαν περιοριστεί σε ποτό με φρουτοσαλάτα και ξηρούς καρπούς», λέει ο Κωνσταντίνος Μυτιλίδης και προσθέτει: «Κάναμε λεκάνες με μακαρονάδες και έρχονταν να τους εξυπηρετήσουμε».
«Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι ο κόσμος διασκέδαζε καλύτερα. Εκτός από τα 12-13 οικογενειακά κέντρα λειτουργούσαν και τρία μπουζουξίδικα (Κοσμοδρόμιο, Διογένης, Ρέα και άλλα) και το «Ραντεβού» το οποίο ξεκίνησε ως μπουάτ στην οδό Εθνικής Αντίστασης και μετά έγινε μπουζουξίδικο, όταν πήγε στο χώρο που βρίσκεται τώρα το Νοσοκομείο Σερρών», συνεχίζει.
Ο Κώστας Μυτιλίδης συμφωνεί με τον συνάδελφο του Θεόφιλο Πιτσαλίδη ότι τότε ο τρόπος διασκέδασης ευνοούσε αυτό που λέμε «φλερτ».
«Τότε εγώ ως σερβιτόρος, όπως και άλλοι συνάδελφοι, γνωρίζοντας ποια κορίτσια και ποια αγόρια ήταν ελεύθερα και επιθυμούσαν παρέα, τους φέρναμε σε επαφή και ορισμένοι γίνονταν ζευγάρια στη ζωή. Εμείς οι σερβιτόροι έχουμε την ικανότητα να διακρίνουμε και τους καλούς χαρακτήρες αγοριών και κοριτσιών, γιατί να ξέρετε ότι ο καλός άνθρωπος φέρεται και στους ανθρώπους της εστίασης και ψυχαγωγίας καλά. Ορισμένοι πελάτες επειδή θεωρούν τον σερβιτόρο υποδεέστερο και όχι επαγγελματία, επειδή εξυπηρετεί και ο ίδιος πληρώνει, φαίνεται νομίζουν ότι είναι κυρίαρχοι και εκεί φαίνεται ο χαρακτήρας», υπογραμμίζει.
Τέλος ο Κώστας Μυτιλίδης μας θύμισε ότι τότε στους λογαριασμούς υπήρχε ένα ποσοστό για να βγει το δώρο του προσωπικού.
«Έμπαινε στον τιμοκατάλογο και το πλήρωνε ο καταναλωτής. Αυτό ίσχυε την περίοδο των γιορτών, των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Καταβαλλόταν το δώρο κάθε μέρα. Βγάζαμε το τζίρο και το ποσοστό του δώρου που έβγαινε στην άκρη», καταλήγει.
