Μνημονικοί τόποι και η συλλογική ταυτότητα θάβονται στο βωμό σκοπιμοτήτων τονίζει η απόγονος εκτελεσθέντα από τους Γερμανούς Μαρία Ανεμοπούλου
της Μαρίας Ανεμοπούλου
«Έπεα πτερόεντα και Πράσσειν άλογα». Μνημονικοί τόποι και η συλλογική ταυτότητα θάβονται στο βωμό σκοπιμοτήτων! Για ακόμα μία φορά οι πολίτες αυτού του τόπου αντιμετωπίζονται ως β’ διαλογής. Για την ικανοποίηση των «ισχυρών» του τόπου καταπατώνται δικαιώματα και καταστρέφονται αξίες και ορόσημα.
Ο λόγος περί της ανέγερσης καταφυγίου ζώων, προβάλλοντας ως λογικά επιχειρήματα την κάθαρση και τακτοποίηση του τόπου από τα αδέσποτα και αφρόντιστα σκυλιά του Δήμου Ηράκλειας. Ένα έργο που μόνο καλό θα επιφέρει στον τόπο. Στην παραπάνω κατάθεση επιχειρημάτων ουδείς δε διαφωνεί. Οι κάτοικοι του Ζευγολατιού υποστηρίζουν την ανέγερση ενός καταφυγίου και προτείνουν εναλλακτική τοποθεσία εντός του αγροκτήματος Ζευγολατιού. Προκύπτει όμως ένα εύλογο ερώτημα. Ποια είναι η πρόταση του Δήμου όσον αφορά τον τόπο ανέγερσης του καταφυγίου; Η επιλογή, που ακολούθησε ένα «φαρ ουστ» κινήσεων και μελετών, ήταν η περιοχή του ιστορικού οικισμού «Μαγκριώτισσας» του Ζευγολατιού.
Δεν είναι απλά χωράφια, ούτε μια μη κατοικήσιμη περιοχή. Δεν ενοχλεί τους κατοίκους του Ζευγολατιού και δεν οφείλεται στις αρνητικές επιπτώσεις η αντίδρασή τους. Η περιοχή αποτελεί μνημονικό τόπο, τόπο ταυτότητας, τόπο μαρτυρίου. Είναι πατρογονικό έδαφος για όλους εμάς τα «κλαδιά» που απομείναμε από τις «ρίζες» που υπήρχαν κάποτε σε αυτό το μέρος. Μια εκκλησιά, μνήματα και το μνημείο των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς είναι τα απομεινάρια που μαρτυρούν την ύπαρξή μας. Είναι τα απομεινάρια που μας συνδέουν με την πρόσφατη ιστορία του τόπου. Είναι εκείνα που δεν πρέπει να ξεχαστούν και είναι εκείνα που μαρτυρούν την ιστορία κάθε οικογένειας που έζησε, δούλεψε και ξεριζώθηκε από αυτά τα μέρη. Σε αυτό το χώρο λοιπόν, χωρίς μελέτη, ενημέρωση και σεβασμό, ο Δήμος Ηράκλειας προχώρησε στην αλλαγή τοποθεσίας (της αρχικής) και σχεδιάζει την ανέγερση ενός καταφυγίου με απώτερο σκοπό τη μεταφορά όλων των σκυλιών του Δήμου.
Τόσο αξίζει λοιπόν η ιστορία του τόπου; Τόσο αξίζει το αίμα των ανθρώπων που χύθηκε στην περιοχή; Οι ελπίδες τόσων οικογενειών που θάφτηκαν κάτω από αυτές τις πέτρες; Δεν αρκεί η βαναυσότητα των Γερμανών, η σκληρότητα του εμφυλίου, πρέπει να ζήσει και την απαξίωση αυτός ο τόπος;
Δε χρειάζεται να αναφερθούμε στη λογική της αντίδρασης, της αίσθησης της αδικίας και της υφέρπουσας σκοπιμότητας από πλευράς Δήμου. Το μνημείο είναι η αφορμή για την ανάδυση και την ανάσυρση της μνήμης τόσο του γεγονότος ως «γεγονός ιστορικό» αλλά και ως στοιχείο που φανερώνει κοινή καταγωγή και κοινή ταυτότητα. Η μορφή του ηρώου αποτελεί το «βιβλίο» μέσα από το οποίο παρουσιάζεται ένα γεγονός, εκφράζονται συναισθήματα και επιθυμείται να ενισχυθεί η συλλογική μνήμη και ταυτότητα. Η εκκλησία και τα νεκροταφεία είναι ότι έχει απομείνει από την εποχή που κατοικούνταν η περιοχή και κρατάει ζωντανή τη μνήμη της ύπαρξης της κοινότητας. Η απόφαση του Δήμου ενισχύει τη λήθη της μνήμης, την εξάλειψη της ταυτότητας και την καταπάτηση συναισθηματικών αλλά και εδαφικών χωρίων.
Ο Δήμος καπηλεύεται και κάνει χρήση ιδιοκτησίας εδαφίου που δόθηκε από το υστέρημα των πολιτών και κατοίκων της Μαγκριώτισσας στο σχολείο του χωριού, προς διαφύλαξη των οικονομικών του και τη συνέχιση της λειτουργίας του. Μετά, από το κλείσιμο του σχολείου τα χωράφια πέρασαν στους Δήμους και τώρα χωρίς κανένα ίχνος γνώσης και σεβασμού της ιστορικότητας και της μνήμης της περιοχής, χρησιμοποιείται ως «όπλο» εναντίων των απογόνων αυτών των ανθρώπων.
Στερεί χώρο συγκέντρωσης, χώρο θρησκευτικής λατρείας, χώρο κάθαρσης του ιστορικού τραύματος. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η πάροδος του χρόνου θα είχε επιφέρει κάποια λύτρωση, έρχεται λοιπόν σήμερα το 2025, ο Δήμος Ηράκλειας να προσθέσει ένα ακόμα λιθαράκι στον πόνο αυτού του τόπου και να γίνει αρωγός όχι ελπίδας αλλά πόνου, αγανάκτησης και αίσθημα αδικίας.
Για ακόμα μία φορά πρόσφυγες, για ακόμα μία φορά κυνηγημένοι, για ακόμα μία φορά οι καρδιές «ματώνουν» στη Μαγκριώτισσα.
Ανεμοπούλου Μαρία
Απόγονος του Καλογιαννίδη Γιαννάκη
Εκτελεσθέντα από τους Γερμανούς
