Η δημοτική αρχή Αμφίπολης σε μία επιχείρηση-«σκούπα» προέβη στον εκτεταμένο καθαρισμό του παραλιακού δρόμου

Στις αρχές του τρέχοντος μήνα κι έπειτα από πρόσκληση που δέχθηκα από φίλο μου Σερραίο, που διατηρεί εδώ και χρόνια παραθεριστική κατοικία λίγο έξω από τα Ν.Κερδύλλια, βρέθηκα στην περιοχή και είχα την ευκαιρία να απολαύσω τον καφέ και το μπάνιο μου στο μοναδικό σημείο, που βρέχεται από θάλασσα ο Νομός Σερρών. Στην Κυανή Ακτή, εκεί στο Δήμο της Αμφίπολης.

Έχοντας πάντα μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή και παραμένοντας στην εν λόγω περιοχή για περισσότερες από τρεις(3) ημέρες είχα τη δυνατότητα να συναναστραφώ με αρκετούς φίλους, που σχεδόν κάθε χρόνο παραθερίζουν εκεί και έτσι μπόρεσα (μοιραία και εύλογα) να «αντλήσω» υλικό για χρήσιμο ρεπορτάζ!

Καταρχάς, αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε είναι ότι παρά τη γενική οικονομική στενότητα, ο κόσμος ήταν πολύς, ίσως και περισσότερος από άλλες χρονιές . Παράλληλα, οι αρκετές και από διαφορετικά στόματα επαινετικές κουβέντες, που άκουσα από αρκετούς παραθεριστές ότι το «φετινό καλοκαίρι μας πρόσεξαν» ή «επιτέλους είδαμε κι εδώ μηχανήματα» κι άλλα τέτοια πανομοιότυπα σχόλια, με «εξώθησαν» να «κινητοποιηθώ» για να μάθω περισσότερα.

Πράγματι, αυτό το καλοκαίρι ο Δήμος Αμφίπολης δεν έμεινε στο «στείρο φιλολογικό ενδιαφέρον» γι’αυτήν την τόσο όμορφη και προικισμένη παραλιακή περιοχή. Με μέριμνα, κυρίως του αρμόδιου Αντιδημάρχου, Κύριλλου Καρκαλέτση, αλλά και την πολύτιμη συνεισφορά και εργασία των υπαλλήλων, η Κυανή Ακτή αλλά και γενικώς η ευρύτερη περιοχή του παραλιακού δρόμου των Ν.Κερδυλλίων, μαζί και με τους άλλους οικισμούς, όπου υπάρχουν εξοχικές κατοικίες «προσέχθηκε» και μάλιστα υπήρξαν χειροπιαστά αποτελέσματα.

Κόπηκαν χόρτα που είχαν «θεριέψει» από τα ακριανά του οδοστρώματος, απομακρύνθηκαν βαρέα και ογκώδη μπάζα, που κακώς υπήρχαν για μήνες σε κάποια σημεία με υπαιτιότητα ασυνείδητων πολιτών, τοποθετήθηκαν νέοι πράσινοι αλλά και μπλε κάδοι ανακύκλωσης, έτσι ώστε να υπάρχει πρόσβαση από κάθε σχεδόν παραθεριστή, ενώ αντικαταστάθηκαν και επανατοποθετήθηκαν νέοι λαμπτήρες για περισσότερο φως στους κοινόχρηστους χώρους. Ακόμη και ατομική πισίνα, που ολοκλήρωσε τον κύκλο ζωής της και τέθηκε σε αχρηστία εντόπισα πεταμένη στα ακριανά του κεντρικού παραλιακού δρόμου. Και κάτι ακόμη, που επίσης μου έκανε θετική εντύπωση: με την κοπή που έγινε σε θάμνους και φυλλωσιές, επιτέλους, «φανερώθηκαν» πινακίδες, που για μήνες ήταν κρυμμένες και μοιραία δεν παρείχαν (μέχρι πρότινος) πληροφόρηση στους διερχόμενους.

Φυσικά, υπάρχουν πολλά να γίνουν ακόμη. Και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι «όλα λύθηκαν». Ωστόσο, τα πολλά σχόλια, που μου μεταφέρθηκαν αλλά και ο φωτογραφικός φακός και τα όσα αυτός απαθανάτισε, συνιστούν αδιάψευστο μάρτυρα ότι ήγγικεν η ώρα οι Σέρρες και ιδίως ο Δήμος Αμφίπολης να προσέξουν περισσότερο το μονάκριβο και προνομιακό τους τέκνο (σσ παραλιακό μέτωπο)!